ปัจจุบันตลาดหุ้นเกาหลีใต้กำลังพยายามอย่างหนักที่จะดึงดูดนักลงทุนรายย่อย ในสถานการณ์เช่นนี้ สิ่งที่สร้างความสับสนมากที่สุดคือผู้ที่เพิ่งเริ่มลงทุน แต่ในความเป็นจริง นักลงทุนรายย่อยที่เพิ่งเริ่มต้นนั้นมีศักยภาพมาก

เพราะทุกอย่างในโลกนี้ เหมือนกับการลงทุน ยิ่งเริ่มต้นด้วยนิสัยที่ดีและวิธีการที่ดีในการเรียนรู้ ยิ่งสำคัญมาก ดังนั้น นักลงทุนรายย่อยที่เพิ่งเริ่มต้นจึงอยู่ในสถานการณ์ที่ดีกว่ามดงานที่น่าสมเพชส่วนใหญ่ที่ลงทุนโดยอาศัยความรู้ที่ไม่เพียงพอในขณะที่ติดนิสัยที่ไม่ดี ฉันอยากจะบอกกับนักลงทุนรายย่อยเหล่านั้นว่า

1) การลงทุนแบบเน้นคุณค่าในที่สุดก็คือการซื้อจากตลาดที่มีโอกาสผิดพลาดในระยะสั้น 10% และขายให้กับตลาดที่มีโอกาสผิดพลาดในระยะยาว 1%

คนที่มาที่นี่ส่วนใหญ่คงไม่สนใจการติดตามแนวโน้ม ดังนั้น พวกเขาจึงเป็นนักลงทุนที่ต้องการลงทุนแบบเน้นคุณค่า แน่นอนว่าการลงทุนแบบเน้นคุณค่านั้นเป็นสิ่งที่ยากจะนิยาม และฉันก็ยังคงคิดอยู่ แต่ถ้าจะพูดให้เข้าใจง่ายก็คือ การซื้อในราคาที่ต่ำกว่ามูลค่าและขายในราคาที่ใกล้เคียงกับมูลค่า (หรืออาจสูงกว่าเล็กน้อยหากโชคดี)

ตรงกันข้ามก็เป็นไปได้เช่นกันใช่ไหม? เป็นไปได้ การขายในราคาที่สูงกว่ามูลค่า จากนั้นซื้อคืนในราคาที่ใกล้เคียงกับมูลค่า เราเรียกมันว่าการขายชอร์ต แต่ฉันขอแนะนำให้คนเริ่มต้นเลิกสนใจการขายชอร์ต ไปเลย ดังนั้น ถ้าเรามองแค่การลงทุนแบบ Long เท่านั้น จะมีคำถามหนึ่งเกิดขึ้น ราคาหุ้นจะอยู่ต่ำกว่ามูลค่าเมื่อใด? สำหรับคนที่เคยเรียนวิชาการเงินในสาขาบริหารธุรกิจ จะเคยได้ยินคำว่า 'สมมติฐานตลาดที่มีประสิทธิภาพ' ซึ่งเป็น 'สมมติฐาน' ไม่ใช่ 'ทฤษฎี' ตลาดที่มีประสิทธิภาพ เพราะไม่ได้รับการพิสูจน์เป็นทฤษฎี ซึ่งหมายความว่ามีโอกาสสำหรับการลงทุนแบบเน้นคุณค่าในตลาด

แล้วโอกาสเป็นเท่าไหร่? ฉันคิดว่าโอกาสที่ตลาดจะผิดพลาด หรือราคาหุ้นจะเบี่ยงเบนไปจากมูลค่าอย่างมาก จะอยู่ที่ประมาณ 10% ในระยะสั้น และน้อยกว่า 1% ในระยะยาว เนื่องจากตลาดในปัจจุบันค่อนข้างน่าสงสัย หลายคนอาจไม่เห็นด้วยกับความเห็นที่ว่า 10% ในระยะสั้น อาจเพิ่มขึ้นเล็กน้อยหลังจากเกิดโรคระบาด แต่มีบริษัทจดทะเบียนในตลาด KOSPI และ KOSDAQ มากกว่า 2,500 บริษัท หากเราหยิบบริษัทเหล่านี้มาเปรียบเทียบราคาหุ้นกับพื้นฐานของธุรกิจทีละบริษัท จะพบว่าอัตราส่วนที่ไม่สามารถเข้าใจได้ไม่ใช่แค่ความผันผวนในระยะสั้น แต่แท้จริงแล้วอาจมากกว่า 10% หรือไม่? ถ้ามากกว่า 10% นั่นหมายความว่าการทำกำไรจากการลงทุนแบบเน้นคุณค่าเป็นเรื่องง่ายมาก ทำไมเราจึงยากที่จะหาคนที่ประสบความสำเร็จในเรื่องนี้?

ดังนั้น เพื่อให้ได้กำไรจากการลงทุนแบบเน้นคุณค่า เราต้องทำสิ่งง่ายๆ คือ 'ค้นหาโอกาส 10% ที่ตลาดผิดพลาดในระยะสั้น -> รอจนกระทั่งตลาดผิดพลาด 1% ในระยะยาว แล้วขาย' ทำซ้ำไปเรื่อยๆ ประโยคนี้ดูง่าย แต่ฉันใส่ความคิดของฉันไว้มากมาย ถามตัวเองดูว่าตัวเลข 10% ในระยะสั้น และ 1% ในระยะยาว หมายถึงอะไรอย่างแท้จริง และแนวคิดสัมพัทธ์ของการลดลงจาก 10% ในระยะสั้นเป็น 1% ในระยะยาว คืออะไร

อาจมีคำถามอื่นเกิดขึ้น หากเราพบ 10% ในระยะสั้นได้ แต่เกิดอะไรขึ้นถ้าติดอยู่ที่ 1% ในระยะยาว? กล่าวคือ เราซื้อและรอเป็นเวลานาน แต่โชคไม่ดีที่(?) ตลาดโง่และไม่รู้จักคุณค่าของมัน เราจะทำอย่างไร? ฉันจะตอบคำถามนี้ในข้อ 2

2) อย่าตีความตามอำเภอใจ ให้ตัดสินตามความเป็นจริง แล้วเข้าใกล้ด้วยความน่าจะเป็น

​

อย่าตีความตามอำเภอใจ ให้ตัดสินตามความเป็นจริง หมายความว่าอย่างไร? นั่นหมายความว่า เราต้องคิดอย่างชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่ชัดเจนและยอมรับสิ่งที่ไม่ชัดเจน

เนื่องจากลักษณะของงาน ฉันลงทุนในหุ้นที่ไม่ได้จดทะเบียนนอกเหนือจากหุ้นที่จดทะเบียน หุ้นที่ไม่ได้จดทะเบียนนั้นไม่มีสภาพคล่อง ดังนั้นในกรณีของหุ้นเก่าที่ไม่ใช่หุ้นใหม่ ผู้ที่ขายหุ้นมักจะเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่หรือผู้บริหาร แน่นอนว่าสิ่งแรกที่ถามในข้อตกลงเหล่านี้คือ? "ทำไมผู้ถือหุ้นรายใหญ่หรือผู้บริหารถึงขายหุ้น?"

คำตอบนั้นหลากหลาย บางคนอาจมีหนี้สินส่วนบุคคลมากมายจากการดำเนินธุรกิจที่ยากลำบาก บางคนอาจมีปัญหาเรื่องภาษีเนื่องจากการรับมรดกหรือการให้สินทรัพย์ บางคนก็พูดตรงๆ ว่าพวกเขาลำบากมานานแล้วและต้องการเงินสดเพื่อซื้อบ้านหรือรถที่ดีขึ้น สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ขึ้นอยู่กับแต่ละกรณี และสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับมูลค่าของบริษัทในอนาคตก็ขึ้นอยู่กับแต่ละกรณีเช่นกัน คำนี้หมายความว่าการยกตัวอย่างกรณีเฉพาะบางกรณีที่ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ขายหุ้น แต่ราคาหุ้นเพิ่มขึ้นในภายหลัง ดังนั้นการขายหุ้นของผู้ถือหุ้นรายใหญ่จึงไม่ใช่ปัญหา เป็นเรื่องไร้สาระ ถ้าคิดแบบนั้น กรณีที่เป็นปัญหาก็น่าจะมากกว่า?

มีปัจจัยมากมายที่ส่งผลต่อราคาหุ้น และปัจจัยเหล่านี้ก็มีความหลากหลาย ทั้งปัจจัยภายนอก เช่น มหภาค และปัจจัยภายใน เช่น ความสามารถของบริษัทเองและการเปลี่ยนแปลงของอุตสาหกรรม ในกรณีของการขายหุ้นของผู้ถือหุ้นรายใหญ่ PE ซื้อกิจการหรือไม่ ผู้ลงทุนเชิงกลยุทธ์ (SI) ซื้อเพื่อสร้างผลประโยชน์ร่วมกันหรือไม่ หรือไม่มีใครรับซื้อเลยจึงปล่อยไปในตลาด ราคาจะแตกต่างกันไป

เราจะตัดสินและคาดการณ์กรณีเหล่านี้ทั้งหมดได้อย่างไร? ไม่รู้ ดังนั้น เราจึงปล่อยไปและยอมรับตามความเป็นจริง การยอมรับตามความเป็นจริงคืออะไร? มันคือหลักการ หลักการอะไร? การซื้อของคนวงในเป็นสัญญาณที่ดี และการขายของคนวงในเป็นสัญญาณที่ไม่ดี นี่คือสิ่งที่นักลงทุนต้องใส่ใจมากที่สุดเมื่อพวกเขาลงทุน ไม่ใช่การครอบครองกิจการ แต่กลายเป็นผู้ถือหุ้นรายย่อย สิ่งสำคัญคือการประสานผลประโยชน์กับผู้ถือหุ้นรายใหญ่หรือผู้บริหาร จำไว้แค่สิ่งนี้ และส่วนที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับแต่ละกรณี กรณีต่อกรณีหมายความว่าแม้ผลประโยชน์จะสอดคล้องกัน แต่ก็อาจส่งผลร้ายได้ และในทางกลับกัน แม้ผลประโยชน์จะไม่สอดคล้องกัน แต่ก็อาจส่งผลดีได้ แล้วอะไรที่จำเป็นในสถานการณ์เช่นนี้? นั่นคือวิถีคิดเชิงความน่าจะเป็น

3) 'บวก = มองโลกในแง่ดี' ไม่ใช่ บวกคือการยอมรับตามความเป็นจริง

หากคุณเป็นนักลงทุนรายย่อยที่เพิ่งเริ่มต้น บทความ 2 บทความที่คุณควรอ่านคือ วิถีคิดเชิงความน่าจะเป็นเป็นบทความแรก แล้วบทความที่สองล่ะ?

นั่นคือบทความเกี่ยวกับความคิดเชิงบวก คนจำนวนมากยังคงคิดว่า 'บวก = มองโลกในแง่ดี' ดังนั้น พวกเขาจึงใช้คำว่า 'มองโลกในแง่ดี' ในสถานที่ที่ควรใช้คำว่า 'บวก' และในทางกลับกัน พวกเขาใช้คำว่า 'บวก' ในสถานที่ที่ควรใช้คำว่า 'มองโลกในแง่ดี'

ความคิดเชิงบวกไม่ได้หมายถึงการมองโลกในแง่ดี แต่หมายถึงการยอมรับตามความเป็นจริง เหมือนกับที่กล่าวไว้ในข้อ 2 การยอมรับตามความเป็นจริงโดยไม่ตีความตามอำเภอใจคือความคิดเชิงบวก ดังนั้น หากสถานการณ์ดี การมองโลกในแง่ดีจึงเป็นความคิดเชิงบวก และในทางกลับกัน หากสถานการณ์ไม่ดี การมองโลกในแง่ร้ายก็เป็นความคิดเชิงบวกคนที่คิดว่า 'สักวันหนึ่งเงินเฟ้อก็จะลดลง เฟดก็จะลดอัตราดอกเบี้ย ดังนั้นมูลค่าของตลาดหุ้นก็จะฟื้นตัว' ในตลาดหุ้นปีที่แล้ว เป็นคนมองโลกในแง่ดีหรือไม่? ไม่ใช่ เป็นเพียงแค่คนมองโลกในแง่ดีที่ไร้เหตุผลเท่านั้น

แล้วบางคนอาจพูดแบบนี้ สุดท้ายแล้ว หุ้นคือการลงทุนแบบ Long ไม่ใช่ Short เพื่อให้ได้กำไรมาก การมองโลกในแง่ดีจึงดีกว่าการมองโลกในแง่ร้ายใช่ไหม? จริงๆ แล้วเป็นแบบนั้นหรือไม่?

การหลีกเลี่ยงช่วงเวลา 10 วันที่ร่วงลงมากที่สุดดีกว่าการพลาดช่วงเวลา 10 วันที่ขึ้นมากที่สุดในแง่ของผลตอบแทนทบต้น เพราะความผันผวนด้านล่างนั้นมากกว่าด้านบน ความหวังที่ไม่มีมูลฐานทำให้คนหลีกเลี่ยงความผันผวนที่เกิดขึ้นอย่างมากในด้านล่างไม่ได้ และต้องรับมือกับมัน ทำให้ผลตอบแทนทบต้นในระยะยาวลดลงอย่างมาก

แล้วทำไมถึงไม่ให้ Short เพราะดูเหมือนว่าจะได้ผลตอบแทนสูงถ้าเราเล่นความผันผวนด้านล่าง? เพราะมนุษย์มักจะมองเห็นเฉพาะสิ่งที่ตัวเองต้องการ ดังนั้นจึงติดอยู่ในตำแหน่งของตัวเอง เมื่อทำการขายชอร์ต แม้ตลาดจะใกล้ถึงจุดต่ำสุด แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนไปมองโลกในแง่ดีได้ ดังนั้นการมีเงินสดในสัดส่วนที่เหมาะสมและซื้อแบบแบ่งส่วนเมื่อตลาดใกล้ถึงจุดต่ำสุดจึงดีกว่ามากตามที่กล่าวไว้ข้างต้น ข้อดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหุ้นคือ Upside มากกว่า Downside และ Upside ของ 1 หุ้นสามารถชดเชยการขาดทุนของ 5 หุ้นที่มี Downside แล้วก็ยังเหลือเฟือ แล้วการบริหารความเสี่ยงล่ะ? อย่างที่บอกไปแล้ว ให้ใช้ความน่าจะเป็น ความน่าจะเป็นคืออะไร? นั่นคือแม้คุณจะมั่นใจแค่ไหน ก็อย่าลงทุนหมดหน้าตัก

​